suplicar
 Veire tanben : supliciar |
Occitan
Etimologia
Del latin supplicare.
Prononciacion
/sypliˈka/
França (Bearn) : escotar « suplicar »
Sillabas
su | pli | car (3)
Vèrb
suplicar
- Demandar amb somission e umilitat.
Derivats
Sinonims
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
| Infinitiu | suplicar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gerondiu | suplicant | |||||
| Participi passat | ||||||
| singular | plural | |||||
| masculin | suplicat | suplicats | ||||
| femenin | suplicada | suplicadas | ||||
| Mòde indicatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | supliqui suplique[N 1] |
suplicas | suplica | suplicam | suplicatz | suplican |
| Imperfach | suplicavi | suplicavas | suplicava | suplicàvem | suplicàvetz | suplicavan |
| Preterit | supliquèri | supliquères | supliquèt | supliquèrem | supliquèretz | supliquèron |
| Futur | suplicarai | suplicaràs | suplicarà | suplicarem | suplicaretz | suplicaràn |
| Condicional | suplicariái | suplicariás | suplicariá | suplicariam | suplicariatz | suplicarián |
| Mòde subjonctiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Present | suplique | supliques | suplique | supliquem | supliquetz | supliquen |
| Imperfach | supliquèssi | supliquèsses | supliquès supliquèsse |
supliquèssem | supliquèssetz | supliquèsson |
| Mòde imperatiu | ||||||
| nombre | singular | plural | ||||
| persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
| ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
| Afirmatiu | — | suplica ! | — | supliquem ! | suplicatz ! | — |
| Negatiu | — | supliques pas ! | — | supliquem pas ! | supliquetz pas ! | — |
| Nòtas | ||||||
| ||||||
Catalan
Etimologia
Del latin supplicare.
Prononciacion
/supɫiˈka/ (oriental), /supɫiˈka/ (nòrd-occidental), /supɫiˈkaɾ/ (valencian)
Espanha (Barcelona) : escotar « suplicar »
Vèrb
suplicar
Espanhòl
Etimologia
Del latin supplicare.
Prononciacion
/supliˈkaɾ/
escotar « suplicar »
Vèrb
suplicar
Portugués
Etimologia
Del latin supplicare.
Prononciacion
Vèrb
suplicar