union

Occitan

Etimologia

Del latin unio.

Prononciacion

[yˈnju], /yˈnju/ França (Bearn) : escotar « union »

u | nion (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
union	unions
[yn'ju]	[yn'jus]

union  femenin

1. (Matematicas) Ensemble contenent totes los elements apartenent a dos autres ensembles.
2. Ligam establit entre dos o mai causas de biais que forman pas qu’un sol tot.
   • L' union de l'alma e del còrs
3. (Figurat) Concòrdia, bona intelligéncia, liagam prim, conformitat d’esfòrts
   • (Proverbial) L’union fa la fòrça
4. (Absoludament) Maridatge.
5. (per extensions) Rapòrt sexual
6. Joncion de doas o mai causas que de lor natura èran destriadas (reünion).
7. (Politica) (Economia) Agropament d’individús, de societats o de collectivitats que s’associan per realizar un objectiu.
   • Union doanièra

Parents

• unir

Traduccions

alemand: Vereinigung (de) Union (de) anglés: union (en) arabi: توحيد (ar) catalan: unió (ca) chinés: 联合会 (zh) chèc: espanhòl: unión (es)

francés: union (fr) grèc: ένωση (el) italian: unione (it) neerlandés: vakbond (nl) portugués: união (pt) polonés: związek (pl) rus: союз (ru)

Anglés

Etimologia

Del latin unio.

Prononciacion

EUA [ˈjun.jən], /ˈjun.jən/

EU [ˈjuːn.jən], /ˈjuːn.jən/

u | nion (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
union	unions

union  femenin

1. Union, fach d’unir.
2. (Politica) Union, sindicat.

Francés

Prononciacion

Soïssa (Lausana) : escotar « union »

Etimologia

Del latin unio.

Prononciacion

[y.njɔ̃], /y.njɔ̃/

u | nion (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
union	unions
[y.njɔ̃]

union  femenin

1. union