veredicte

Occitan

Etimologia

De l’anglés verdict del francés ancian veir dit dels latins verus «verai» e dictus «dich»

Prononciacion

[βeɾeˈðitte], /βeɾeˈðitte/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
veredicte	veredictes
[βeɾˈðitte]	[βeɾˈðittes]

veredicte masculin

1. Declaracion d'una jurada après deliberacion.
2. Apreciacion definitiva, jutjament.

Variantas dialectalas

• verdicte
• verdict (provençau)

Sinonims

• senténcia

Traduccions

alemand: Spruch (de), Urteil (de) (figurat) anglés: verdict (en) basc: catalan: veredicte (ca)

espanhòl: veredicto (es) francés: verdict (fr) italian: verdetto (it) portugués: veredicto (pt)

Catalan

Etimologia

De l’anglés verdict del francés ancian veir dit dels latins verus «verai» e dictus «dich»

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « veredicte »

Prononciacion

[bəɾəðíktə], /bəɾəðíktə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
veredicte	veredictes

veredicte masculin

1. veredicte ^(oc)