viòla

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[ˈbjɔlo], /ˈbjɔlo/

Nom comun

viòla femenin

1. Mus Instrument de còrdas fregadas amb un arquet.
2. Mus Instrument medieval de còrdas fregadas amb un arquet o una ròda.
3. Bot Planta erbacèa del genre Viola sp.

Derivats

• violaire
• violar

Reviradas

alemand: Viola da gamba (de)[1]; Fidel (de)[2]; Veilchen (de)[3] anglés: viol (en)[1]; vielle (en)[2]; violet (en)[3]; calmoc: нил цецг (xal) [3] catalan: viola (ca)[1]; viola (ca)[2]; violeta (ca)[3]; espanhòl: Viola da gamba (es)[1]; zanfona (es)[2](de ròda); violeta (es)[3] francés: viole (fr)[1]; vielle (fr)[2]; violette (fr)[3]; italian: Viola da gamba (it)[1]; viella (it)[2]; viola (it)[3] neerlandés: Viola da gamba (nl)[1]; vedel (nl)[2]; viooltje (nl)[3]