tròt

Veire tanben : trot

Occitan

Etimologia

De trotar, del francic *trôton « trepar ».

Prononciacion

/tɾɔt/, /tɾɔt/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
tròt	tròts
[tɾɔt]	[tɾɔts]

tròt masculin

1. Correguda regulara d'un caval mens rapida que lo galaup.

Mots aparentats

• trotar
• trotejar
• trotineta

Traduccions

alemand: Trab (de) masculin altai: јелиш (alt) anglés: trot (en)

catalan: trot (ca) masculin francés: trot (fr) masculin rus: рысь (ru) masculin