Vejatz lo contengut

denegar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

  1. Del latin negare.

Prononciacion

[dene'ɣa]

Sillabas

de | ne | gar (3)

Vèrb

denegar v. tr.

  1. Dire que çò que qualqu'un afirma es pas la vertat.

Traduccions


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu denegar
Gerondiu denegant
Participi passat
singular plural
masculin denegat denegats
femenin denegada denegadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present denegui
denegue[N 1]
denegas denega denegam denegatz denegan
Imperfach denegavi denegavas denegava denegàvem denegàvetz denegavan
Preterit deneguèri deneguères deneguèt deneguèrem deneguèretz deneguèron
Futur denegarai denegaràs denegarà denegarem denegaretz denegaràn
Condicional denegariái denegariás denegariá denegariam denegariatz denegarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present denegue denegues denegue deneguem deneguetz deneguen
Imperfach deneguèssi deneguèsses deneguès
deneguèsse
deneguèssem deneguèssetz deneguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu denega ! deneguem ! denegatz !
Negatiu denegues pas ! deneguem pas ! deneguetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)
  • Lengadocian: