Vejatz lo contengut

deseretar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Deu prefixe des- e deu vèrbe eretar.

Prononciacion

/dezereˈta/

França (Bearn) : escotar « deseretar »

Sillabas

de | se | re | tar (4)

Vèrb

deseretar (gascon), (lengadocian)

  1. privar d'un eretatge ua persona qui'u podèva recéber de dret.

Mots aparentats

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Gascon
Infinitiu deseretar
Gerondiu deseretant
Participi passat
singular plural
masculin deseretat deseretats
femenin deseretada deseretadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present desereti deseretas desereta deseretam deseretatz deseretan
Imperfach deseretavi deseretavas deseretava deseretàvam deseretàvatz deseretavan
Preterit deseretèi deseretès deseretè deseretèm deseretètz deseretèn
Futur deseretarèi deseretaràs deseretarà deseretaram deseretaratz deseretaràn
Condicional deseretarí deseretarés deseretaré deseretarem deseretaretz deseretarén
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Present desereti deseretes deserete deseretem deseretetz desereten
Imperfach deseretèssi deseretèsses deseretèsse deseretèssem deseretèssetz deseretèssen
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
jo tu eth
era
nosautes
nosautas
vosautes
vosautas
eths
eras
Afirmatiu desereta ! deseretem ! deseretatz !
Negatiu ne deseretes pas ! ne deseretem pas ! ne deseretetz pas !