Vejatz lo contengut

encoratjar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

De coratge.

Prononciacion

/eŋkuɾad͡ʒa/

França (Bearn) : escotar « encoratjar » Lengadocian : escotar « encoratjar »

Sillabas

en | co | rat | jar

Vèrb

encoratjar

  1. Incitar a aver de coratge.
  2. Favorizar lo progrès, lo desvolopament d’un afar en parlant del comèrci, de l’industria.
  3. Incitar qualqu’un de far pel melhor
  4. Excitar qualqu'un, l'agusar, lo provocar per çò que ja es dispausat.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu encoratjar
Gerondiu encoratjant
Participi passat
singular plural
masculin encoratjat encoratjats
femenin encoratjada encoratjadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present encoratgi
encoratge[N 1]
encoratjas encoratja encoratjam encoratjatz encoratjan
Imperfach encoratjavi encoratjavas encoratjava encoratjàvem encoratjàvetz encoratjavan
Preterit encoratgèri encoratgères encoratgèt encoratgèrem encoratgèretz encoratgèron
Futur encoratjarai encoratjaràs encoratjarà encoratjarem encoratjaretz encoratjaràn
Condicional encoratjariái encoratjariás encoratjariá encoratjariam encoratjariatz encoratjarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present encoratge encoratges encoratge encoratgem encoratgetz encoratgen
Imperfach encoratgèssi encoratgèsses encoratgès
encoratgèsse
encoratgèssem encoratgèssetz encoratgèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu encoratja ! encoratgem ! encoratjatz !
Negatiu encoratges pas ! encoratgem pas ! encoratgetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)