Garona

Occitan

Etimologia

Del latin Garumna, d'una raiç prelatina *Gar / *Kar, qu'òm tròba tanben dins Gard e mantun autre idronim.

Prononciacion

[ga'runɔ]

Sillabas

Ga | ro | na (3)

Nom pròpri

Garona femenin

1. Grand flum d'Occitània, que s'avia de lo Val d'Aran, travèrsa lo Lengadòc occidental e Aquitània, e s'escampa dins l'Ocean Atlantic, près de Bordèu.

Garona a Tolosa, a la calçada del Basacle.

Traduccions

• francés : Garonne ^(fr)

Locucions derivadas

• Nauta Garona
• Tarn e Garona

Referéncias

• Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des pays occitans, Éditions Sud Ouest, 2007 (ISBN 978-2-87901-808-9)

Vejatz tanben

• Garona sus Wikipèdia