Pèir

Occitan

Etimologia

Del latin Pĕtrus, adaptacion del grèc ancian Πέτρος.

Prononciacion

['pɛj]

Sillabas

Pèir (1)

Nom pròpri

Pèir masculin

1. Pichòt nom masculin.
2. Rel. Un dels apòstols de Jèsus.

Variantas dialectalas

• Pèire

Derivats

• Peireta
• Peiròt

Traduccions

alemand: anglés: Peter (en) basc: breton: bulgar: Петър (bg) catalan: Pere (ca) chèc: Petr (cs) danés: espanhòl: Pedro (es) esperanto: Petro (eo) estonian: Peeter (et) finlandés: francés: Pierre (fr)

gaelic irlandés: Peadar (ga) grèc: Πέτρος (el) ido: indonesian: italian: Pietro (it) leton: lituanian: Petras (lt) neerlandés: Pieter (nl) ongrés: Péter (hu) polonés: Piotr (pl) portugués: Pedro (pt) romanés: sicilian: Petru (scn) suedés: turc: ucraïnian: Петро (uk)