deiziadur
Breton
Etimologia
Mot compausat, bastit a partir de deiz ("jorn") a del sufix -adur. Calc del galés dyddiadur e parent del cornic dedhyador.
Prononciacion
[dɛj'(z)jɑ:dyʁ]
Sillabas
dei | zia | dur (3)
Nom comun
deiziadur masculin, pl. deiziadurioù