deiziadur

Breton

Etimologia

Mot compausat, bastit a partir de deiz ("jorn") a del sufix -adur. Calc del galés dyddiadur e parent del cornic dedhyador.

Prononciacion

[dɛj'(z)jɑ:dyʁ]

Sillabas

dei | zia | dur (3)

Nom comun

deiziadur masculin, pl. deiziadurioù

Traduccions

• calendièr ^(oc)