futír

Un article de Wikiccionari.

Òsc

Etimologia

Del protoindoeuropèu *dʰugh₂tér.

Nom comun

futír

  1. Filha, efant femenin d'un paire e d'una maire.

Referéncias

  • Rex E. Wallace, 2008, Sabellian Languages dans The Ancient Languages of Europe (éditeur, Roger D. Woodard), pp. 96-122, Cambridge University Press.