grana

Occitan

Etimologia

Del latin grana, plural de granum «gran»

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈgɾano̞/, /ˈgɾano̞/

provençau /ˈgʀanə/, /ˈgʀanə/

França (Bearn) : escotar « grana »

Sillabas

gra|na

Nom comun

grana femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
grana	granas
[ˈgɾano̞]	[ˈgɾano̞s]

1. (botanica) Ovul fecondat que dona una planta novèla après dispersion e germinacion.
2. Semença d'una planta.
3. Uòu del manhan.
4. (medecina) Idatida: tumor enquistada que conten un liquid aquós e transparent.
5. Pesolh, vermina.
6. Cochenilha (vielhit, veire vermet).

Derivats

• grana bambotina
• grana d'Avinhon
• grana de bodin
• grana de calha
• grana de canari
• grana de capelet
• grana de paradís
• grana de paroquet
• grana longa
• grana de caissau
• grana pesolina
• grana purgativa

Sinonims

• gran
• graneta
• semença

Traduccions

alemand : Samenkorn (de) neutre, Samen (de) masculin, Same (de) masculin anglés : seed (en) basc : catalan : llavor (ca); grana (ca)

espanhòl : semilla (es) femenin francés : graine (fr) islandés : fræ (is) neutre italian : seme (it) portugués : semente (pt), grão (pt)

Forma d'adjectiu

grana (gascon)

1. Forma feminin singular de gran.

Forma de vèrb

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.

Referéncias

• Frédéric Mistral; avec un suppl. établi d'après les notes de Jules Ronjat, Lou Trésor dou Félibrige mis à jour, Marcel PETIT C.P.M., 1979

Catalan

Etimologia

Del latin grana, plural de granum «gran»

Prononciacion

oriental /ˈɡɾanə/, /ˈɡɾanə/, occidental /ˈɡɾana/, /ˈɡɾana/

Sillabas

gra|na

Nom comun

grana femenin

Declinason
Singular	Plural
grana	granes

1. (agricultura, botanica) Grana.
2. Manjar que se dona al bestial, especialament la civada.
3. Colorant utilizat dins l'industria textila.

grana masculin

1. Color carmin.

Forma de vèrb

grana

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.

Espanhòl

Etimologia

Del latin grana, plural de granum «gran»

Prononciacion

/ˈɡɾana/, /ˈɡɾana/

Sillabas

gra|na

Nom comun

grana femenin

Declinason
Singular	Plural
grana	granas

1. (agricultura, botanica) grana ^(oc)
2. Temporada en que s'emplenan las granas de cerealum
3. (per analogia, entomologia) Quermès
4. (per extension, color) Quermès
5. (per extension) Tela roja quermès, tela de tria.

Adjectiu

grana masculin o femenin, (plurals: granas)

1. De color roge quermès

Forma de vèrb

grana

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.

Francés

Etimologia

Del italian grana

Prononciacion

[?]

Sillabas

gra|na

Nom comun

grana masculin

Declinason
Singular	Plural
grana	granas

1. Formatge italian

Italian

Etimologia

Del latin grana, plural de granum «gran»

Prononciacion

/ˈgɾana/, /ˈgɾana/

Sillabas

gra|na

Nom comun

grana femenin

Declinason
Singular	Plural
grana	grane
[ˈgɾana]	[ˈgɾane]

1. Gran.
2. Quicòm de grenelós.
3. Quermès.
4. (Familiar) malparat.

grana masculin, invariable

1. (per analogia de textura) Formatge de las regions Emília e Lombardia

grana femenin, invariable

1. (Numismatica) Anciana moneda dels reialmes de Nàpols e de Sicília.
2. (Familiar) sòlda.

Portugués

Etimologia

Del latin grana, plural de granum «gran»

Prononciacion

/pt/, /pt/

Sillabas

gra|na

Nom comun

grana femenin

Declinason
Singular	Plural
grana	granas

1. Gran.
2. Teissut de color quèrmes.
3. (Familiar) argent, moneda.

Forma de vèrb

grana

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.
3. primièra persona del singular del present del´subjonctiu de granir.
4. tresena persona del singular del present del´subjonctiu de granir.
5. tresena persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granir.