grana
Aparéncia
Occitan
Etimologia
Prononciacion
- lengadocian, gascon /ˈgɾano̞/
- provençau /ˈgʀanə/
- França (Bearn) : escotar « grana »
Sillabas
gra|na
Nom comun
grana femenin
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
grana | granas |
[ˈgɾano̞] | [ˈgɾano̞s] |
- (botanica) Ovul fecondat que dona una planta novèla après dispersion e germinacion.
- Semença d'una planta.
- Uòu del manhan.
- (medecina) Idatida: tumor enquistada que conten un liquid aquós e transparent.
- Pesolh, vermina.
- Cochenilha (vielhit, veire vermet).
Derivats
Sinonims
Traduccions
Forma d'adjectiu
grana (gascon)
- Forma feminin singular de gran.
Forma de vèrb
- tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
- segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.
Referéncias
- Frédéric Mistral; avec un suppl. établi d'après les notes de Jules Ronjat, Lou Trésor dou Félibrige mis à jour, Marcel PETIT C.P.M., 1979
Catalan
Etimologia
Prononciacion
- oriental /ˈɡɾanə/ , occidental /ˈɡɾana/
Sillabas
gra|na
Nom comun
grana femenin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
grana | granes |
- (agricultura, botanica) Grana.
- Manjar que se dona al bestial, especialament la civada.
- Colorant utilizat dins l'industria textila.
grana masculin
- Color carmin.
Forma de vèrb
grana
- tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
- segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.
Espanhòl
Etimologia
Prononciacion
- /ˈɡɾana/
Sillabas
gra|na
Nom comun
grana femenin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
grana | granas |
Adjectiu
grana masculin o femenin, (plurals: granas)
- De color roge quermès
Forma de vèrb
grana
- tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
- segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.
Francés
Etimologia
- Del italian grana
Prononciacion
Sillabas
gra|na
Nom comun
grana masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
grana | granas |
- Formatge italian
Italian
Etimologia
Prononciacion
- /ˈgɾana/
Sillabas
gra|na
Nom comun
grana femenin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
grana | grane |
[ˈgɾana] | [ˈgɾane] |
grana masculin, invariable
- (per analogia de textura) Formatge de las regions Emília e Lombardia
grana femenin, invariable
- (Numismatica) Anciana moneda dels reialmes de Nàpols e de Sicília.
- (Familiar) sòlda.
Portugués
Etimologia
Prononciacion
- /pt/
Sillabas
gra|na
Nom comun
grana femenin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
grana | granas |
Forma de vèrb
grana
- tresena persona del singular del present de l'indicatiu de granar.
- segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granar.
- primièra persona del singular del present del´subjonctiu de granir.
- tresena persona del singular del present del´subjonctiu de granir.
- tresena persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de granir.
Categorias :
- occitan
- Mots en occitan eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en occitan
- Formas d'adjectius en occitan
- Occitan gascon
- Vèrbes conjugats en occitan
- catalan
- Mots en catalan eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en catalan
- Vèrbes conjugats en catalan
- espanhòl
- Noms comuns en espanhòl
- Adjectius en espanhòl
- Vèrbes conjugats en espanhòl
- francés
- Mots en francés eissits d’un mot en italian
- Noms comuns en francés
- italian
- Mots en italian eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en italian
- Occitan familiar
- portugués
- Mots en portugués eissits d’un mot en latin
- Noms comuns en portugués