guerrejaire

Occitan

Etimologia

Del vèrb guerrejar.

Prononciacion

[gereˈ(d)ʒajɾe]

Sillabas

guer | re | jai | re (3)

Nom comun

guerrejaire masculin

1. Qualqu'un que fa la guèrra.

Adjectiu

guerrejaire masculin

1. Que guerreja, bellicós.

Traduccions

anglés: catalan: guerrejador (ca) francés: belligérent (fr)(1); guerroyeur (fr)(2) italian: