jaça

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar jacium, derivat del latin jacēre .

Prononciacion

['(d)ʒaso]

França (Bearn) : escotar « jaça »

Sillabas

ja | ça (2)

Nom comun

jaça femenin (plural: jaças)

1. Barraca de pastre per recaptar lo bèstial (fedas).

Derivats

• jaçada
• jaçariá
• jaçassa

Traduccions

alemand: sheepfold (de) anglés: catalan: jaça (ca) espanhòl: francés: bergerie (fr) italian: portugués: