planaire

Planaire en vòl desubre los Aups

Occitan

Etimologia

Del vèrb planar.

Prononciacion

[pla'najre] França (Bearn) : escotar « planaire »

Sillabas

pla | nai | re (3)

Nom comun

planaire masculin

1. Aparelh volaire sens motor qu'utiliza los corrents atmosferics per se manténer en l'aire.

.

Traduccions

alemand: Segelflugzeug (de) anglés: glider (en) catalan: planador (ca) espanhòl: planeador (es) francés: planeur (fr) italian: aliante (it) portugués: planador (pt)