eretge

Veire tanben : erètge

Occitan

Etimologia

Del latin haereticus, manlevat al grèc ancian αἱρετικός (hairetikós).

Prononciacion

/eˈɾed͡ʒe/, /eˈɾed͡ʒe/

Sillabas

e | ret | ge (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	eretge	eretges
	[eˈɾed͡ʒe]	[eˈɾed͡ʒes]
Femenin	eretja	eretjas
	[eˈɾed͡ʒo]	[eˈɾed͡ʒos]

eretge masculin

1. Relig. Persona qu'aderís a çò que d'unes sonan una eretgia.

Derivats

• eretgia

Traduccions

alemand: Ketzer (de) masculin anglés: heretic (en) catalan: heretge (ca) masculin espanhòl: hereje (es) masculin

esperanto: herezulo (eo) francés: hérétique (fr) masculin ongrés: eretnek (hu)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	eretge	eretges
	[eˈɾed͡ʒe]	[eˈɾed͡ʒes]
Femenin	eretja	eretjas
	[eˈɾed͡ʒo]	[eˈɾed͡ʒos]

eretge masculin

1. Relig. Qu'es realtiu a una eretgia.

Traduccions

alemand: ketzerisch (de) anglés: heretical (en) catalan: heretge (ca)

espanhòl: hereje (es) esperanto: hereza (eo) francés: hérétique (fr)