esclavatge

Scèna representativa de l'esclavatge pel pintor francés Jean-Baptiste Debret

Occitan

Etimologia

Adaptacion del francés esclavage.

Prononciacion

/esklaˈβad͡ʒe/, /esklaˈβad͡ʒe/

França (Bearn) : escotar « esclavatge » França (Bearn) - Lengadocian : escotar « esclavatge »

Sillabas

es | cla | vat | ge (4)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
esclavatge	esclavatges
[esklaˈβad͡ʒe]	[esklaˈβad͡ʒes]

esclavatge masculin

1. Institucion o practica de possedir d'èssers umans.
2. Condicion de l'esclau, de l'esclava
3. fig. Situacion de grand trabalh e de magra recompensa assimilada a la condicion dels esclaus.

Parents

• esclau

Derivats

• esclavagisme
• esclavagista

Traduccions

alemand: Sklaverei (de) femenin anglés: slavery (en) basc: esklabotza (eu), esklabotasuna (eu) breton: sklaverezh (br) bulgar: робство (bg) neutre catalan: esclavitud (ca) femenin chèc: otrokářství (cs) neutre espanhòl: esclavitud (es) femenin esperanto: sklaveco (eo) estonian: orjus (et) francés: esclavage (fr) masculin grèc: δουλεία (el)

islandés: þrælahald (is) italian: schiavismo (it) masculin neerlandés: slavernij (nl) norvegian: slaveri (no) ongrés: rabszolgaság (hu) polonés: niewolnictwo (pl) neutre portugués: escravidão (pt) femenin romanés: sclavie (ro) suedés: slaveri (sv) turc: kölelik (tr) ucraïnian: рабство (uk) neutre