fanga

Occitan

Etimologia

D'un francic *fani, *fanja.

Prononciacion

/ˈfaŋgo/, /ˈfaŋgo/

Lengadocian : escotar « fanga »

Sillabas

fan | ga (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
fanga	fangas
[ˈfaŋgo]	[ˈfaŋgos]

fanga femenin

1. Mescla de tèrra e d'aiga.

• Aquel trauc dins la tèrra au pè de las canas, èra lo rei, en sa persona, que l'aviá cavat de sas mans; dins la sabla e la fanga dau rieu. ("Las Canas de Midàs" Max Roqueta)

Sinonims

• baudra
• boldra
• bolha
• gadolha
• gaulha (lemosin)
• gascha (marchés)

Variantas dialectalas

• fanha (lemosin)
• hanga (gascon)

Derivats

desenfangar enfangar enfangosir fangàs fangassejar fangassièr

fangassós fangós fangosa fangossejar fanguejar

Traduccions

alemand: Schlamm (de) masculin, Matsch (de) masculin anglés: mud (en) catalan: fang (ca) masculin chèc: bláto (cs) neutre espanhòl: barro (es) masculin esperanto: koto (eo) francés: boue (fr) femenin italian: fango (it) masculin

lorenc roman: baw (lorenc) femenin naut sorab: jił (hsb) masculin neerlandés: modder (nl) ongrés: sár (hu) polonés: błoto (pl) neutre portugués: lama (pt) romanés: noroi (ro) neutre ucraïnian: багно (uk) neutre, болото (uk) neutre