Veire tanben : impostora

Occitan

Etimologia

Del latin impostura.

Prononciacion

lengadocian, gascon /impusˈtyɾo̞/

provençau /ĩⁿpusˈtyʀə/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
impostura	imposturas
[impusˈtyro̞]	[impusˈtyro̞s]

impostura femenin

Çò qu’òm imputa falsament a qualqu’un dins l'objectiu de nòser.
Doctrina destinada a seduire, per far sècta.
Obratge de fraudariá donat per l’òbra d'un autor conegut.
Accion d'enganar dins sas mòrs, dins son anar, per pertocar e se far passar per quicòm mai qu’òm es.

Sinonims

Traduccions

alemand: Betrug ^(de), Betrügerei ^(de), Etikettenschwindel ^(de), Fälschung ^(de)
anglés: imposture ^(en), fraud ^(en), sham ^(en)
basc:
catalan: impostura ^(ca)

espanhòl: impostura ^(es)
francés: imposture ^(fr)
italian: impostura ^(it)
portugués: fraude ^(pt), embuste ^(pt), impostura ^(pt)

Catalan

Etimologia

Del latin impostura pel francés imposture

Prononciacion

oriental /impusˈtuɾə/

occidental /imposˈtuɾa//

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	impostures

impostura femenin

impostura ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin impostura

Prononciacion

/ĩmposˈt̪uɾa/, /ĩmposˈt̪uɾa/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	imposturas
[ĩmposˈt̪uɾa]	[ĩmposˈt̪uɾas]

impostura femenin

impostura ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin impostura

Prononciacion

/imposˈtura/, /imposˈtura/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	imposture
[imposˈtura]	[imposˈture]

impostura femenin

impostura ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin impostura

Prononciacion

Portugal /ĩpuʃˈtuɾɐ/

Brasil /ĩpoʃˈtuɾɐ/, /ĩposˈtuɾə/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
impostura	imposturas

impostura femenin

impostura ^(oc)