modèrne
 Veire tanben : modèrn, moderne
|
Occitan
Etimologia
Del latin modernus, derivat de modus (« mòde »).
Prononciacion
/muˈðɛrne/
Sillabas
mo|dèr|ne
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | modèrne | modèrnes |
| [muˈðɛrne] | [muˈðɛrnes] | |
| Femenin | modèrna | modèrnas |
| [muˈðɛrno̞] | [muˈðɛrno̞s] | |
- Qu'es de nòstre temps, o d’un temps gaireben pròche del nòstre, per oposicion a antic, a ancian.
- (istòria) Qualifica lo periòde que va de la Renaissença cap a Revolucion francesa (de 1492 a 1789), lo periòde seguent es qualificat de contemporanèu.
- (tecnica) Que beneficia, testimonia, deis progrèsses realizat dins sos quite domèni.
- (art) Que s'opausa a l'òrdre establit, a la tradicion.