orjòl

Occitan

Etimologia

del latin hordeolus, diminutiu de hordeus « òrdi ».

Prononciacion

/uɾˈd͡ʒɔl/, /uɾˈd͡ʒɔl/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « orjòl »

Sillabas

or | jòl (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
orjòl	orjòls
[uɾˈd͡ʒɔl]	[uɾˈd͡ʒɔls]

orjòl masculin

1. Infeccion bacteriana localizada a la broa d'una parpèla.

Variantas dialectalas

• ardiòl
• auriòu (gascon)
• crusòu (gascon)
• orjòu (provençal), (lemosin)

Traduccions

alemand: Gerstenkorn (de) neutre anglés: stye (en) bielorús: ячмень (be) masculin catalan: mussol (ca) masculin

francés: orgelet (fr) masculin rus: ячмень (ru) masculin ucraïnian: ячмінь (uk) masculin