remenar

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

  • (Vèrb 1) De menar amb lo prefix re-.
  • (Vèrb 2) Dau latin ruminari.

Prononciacion

/remeˈna/ (lengadocian), /ʁemeˈna/ (lemosin)

Lengadocian : escotar « remenar »

Vèrb 1

remenar

  1. Accion de metre, de se metre en movement.

Sinonims

Derivats

Traduccions

Vèrb 2

remenar

  1. Fisio. animal. Maschar un segond còp lo minjar, per lo processus de rominacion.
  2. Fig. Pensar lonjament.

se remenar

  1. Fig. Pensar lonjament.

Sinonims

Variantas dialectalas

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu remenar
Gerondiu remenant
Participi passat
singular plural
masculin remenat remenats
femenin remenada remenadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present remeni
remene[N 1]
remenas remena remenam remenatz remenan
Imperfach remenavi remenavas remenava remenàvem remenàvetz remenavan
Preterit remenèri remenères remenèt remenèrem remenèretz remenèron
Futur remenarai remenaràs remenarà remenarem remenaretz remenaràn
Condicional remenariái remenariás remenariá remenariam remenariatz remenarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present remene remenes remene remenem remenetz remenen
Imperfach remenèssi remenèsses remenès
remenèsse
remenèssem remenèssetz remenèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu remena ! remenem ! remenatz !
Negatiu remenes pas ! remenem pas ! remenetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

De menar amb lo prefix re-.

Prononciacion

/rəməˈna/ (oriental), /remeˈna/ (nòrd occidental), /remeˈnaɾ/ (valencian)

Vèrb

remenar

  1. Bolegar.