tuba

Occitan

Etimologia

(nom 1) Del latin popular stuba

(nom 2) Del latin tuba « trompeta ».

Prononciacion

/ˈtyβo̞/, /ˈtyβo̞/, provençau /ˈtybo̞/, /ˈtybo̞/

Sillabas

tu|ba

Nom comun 1

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
tuba	tubas
[ˈtyβo̞]	[ˈtyβo̞s]

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
tuba	tubas
[tybə]

tuba femenin

1. (Meteorologia) fum, nèbla, vapor.

Derivats

• tubanèl
• tubar
• tubas
• tubàs / tubassiera / tubassina

Sinonims

• bruma
• brumor
• nèbla
• fum

Traduccions

nèbla
alemand: Nebel (de) masculin anglés: fog (en), mist (en) basc: catalan: boira (ca) femenin	espanhòl: niebla (es) femenin francés: brouillard (fr) masculin italian: nebbia (it) femenin portugués: neblina (pt)

fum
alemand: Rauch (de) masculin anglés: smoke (en) basc: ke (eu) catalan: fum (ca) masculin	espanhòl: humo (es) masculin francés: fumée (fr) femenin italian: fumo (it) masculin portugués: fumaça (pt)

Nom comun 2

Declinason
Dialècte : gascon
Singular	Plural
tuba	tubas
[ˈtyβo̞]	[ˈtyβo̞s]

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
tuba	tubas
[tybə]

tuba (lengadocian), (gascon); masculin

1. (musica) Gros instrument de musica de vent de la familha dels coires.

Variantas dialectalas

• tubà (lengadocian)

Traduccions

alemand: Tuba (de) anglés: tuba (en) basc: catalan: tuba (ca)

espanhòl: tuba (es) francés: tuba (fr) italian: tuba (it) portugués: tuba (pt)

Forma de vèrb

tuba

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de tubar.
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de tubar.