Jacme

Occitan

Etimologia

Del latin Iacobus, adaptacion de l'ebrèu יעקב per mejan del grèc ancian.

Prononciacion

['(d)ʒamme]

Sillabas

Jac | me (2)

Nom pròpri

Jacme masculin

1. Pichòt nom masculin.
2. Rel. Un dels apòstols de Jèsus.

Variantas dialectalas

• Jaume

Derivats

• Jacmet
• Jacmeta

Traduccions

alemand: Jakob (de) anglés: James (en) basc: breton: bulgar: catalan: Jaume (ca) chèc: Jakub (cs) danés: espanhòl: Santiago (es), Diego (es), Jaime (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: Jacques (fr)

gaelic irlandés: Séamas (ga) grèc: ido: indonesian: italian: Giacomo (it) leton: lituanian: neerlandés: Jakobus (nl) ongrés: Jákob (hu) polonés: Jakub (pl) portugués: romanés: sicilian: Jàcupu (scn) suedés: turc: ucraïnian: Яков (uk)