Joan

Occitan

Etimologia

Del latin Iohannes, adaptacion de l'ebrèu יוֹחָנָן per mejan del grèc ancian.

Prononciacion

[ˈd͡ʒwan], [d͡ʒuˈan]

Sillabas

Joan (1)

Nom pròpri

Joan masculin

1. Pichòt nom masculin.
   • La gents, per me far parlar, me venián dire a cada moment : « Joan, ont es monsen vòstre paire ? Joan, ont es vòstre papà ? Joan, de qu’es devengut monsen Truqueta ? » Ieu li respondiái : « l’an pres, l’an pres. » E veja-aquí coma lo nom de Joan-l’an-pres m’a demorat dempuèi. (Joan Baptista Fabre, Istòria de Joan-l’an-pres, adaptacion a la grafia classica per Patric Sauzet, 1988, CRDP Montpelhièr)
2. Rel. Un dels apòstols de Jèsus.

Derivats

• Joanet
• Joaneta
• Joanòt

Traduccions

alemand: Hans (de), Johannes (de) anglés: John (en) basc: Jon (eu) breton: Yann (br) bulgar: catalan: Joan (ca) chèc: Jan (cs) danés: eslovac: eslovèn: espanhòl: Juan (es) esperanto: Johano (eo) estonian: finlandés: francés: Jean (fr)

gaelic irlandés: grèc: Ιωάννης (el) ido: indonesian: italian: Giovanni (it), Gianni (it) leton: lituanian: neerlandés: ongrés: János (hu) polonés: Jan (pl) portugués: João (pt) romanés: Ion (ro) sicilian: Giuvanni (scn), Gianni (scn) suedés: turc: ucraïnian: Іван (uk)