abitud

Occitan

Etimologia

D'un latin habitudino.

Prononciacion

/aβiˈtyt/, /aβiˈtyt/

França (Bearn) : escotar « abitud »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
abitud	abituds
[aβiˈtyt]	[aβiˈtyts]

abitat femenin

1. Biais de faire o de pensar establit per un long usatge.

Derivats

• abituar

Sinonims

• costuma

Locucion adverbiala

• d'abitud

Traduccions

alemand: Brauch (de) masculin, Sitte (de) femenin anglés: abit (en) cannada: ಚಟ (kn) catalan: hàbit (ca) masculin, habitud (ca) femenin

francés: habitude (fr) femenin, coutume (fr) femenin naut sorab: wašnje (hsb) neutre sotho del nòrd: mokgwa (nso)