bellugar

Catalan

Etimologia

Del latin vulgar *bullĭcare, derivat de bullire ("bolhir"). Parent de l'occitan bolegar e del francés bouger.

Prononciacion

[bəʎu'γa] (oriental), [beʎu'γaɾ] (occidental)

Espanha (Barcelona) : escotar « bellugar »

Sillabas

bel | lu | gar (3)

Vèrb

bellugar

Traduccions

• bolegar ^(oc)

Derivats

• bellugadís, -issa
• bellugó
• bellugor
• bellugós, -osa
• bellugueig
• belluguejar
• belluguet