ben

Occitan

Etimologia

Del latin bĕnĕ.

Prononciacion

[be], /be/

França (Bearn) : escotar « ben »

Advèrbi

ben

1. Quicòm de corrècte, fach d'un biais satisfasent.

Variantas dialectalas

• plan

Traduccions

anglés: well (en) catalan: bé (ca) espanhòl: bien (es) francés: bien (fr)

italian: bene (it) portugués: bem (pt), bom (pt) sard: bene (sc) ucraïnian: добре (uk)

Nom comun

ben masculin

1. L'opausat del mal.
2. Una possession.

Traduccions

anglés: good (en) (1), possession (en) (2) catalan: bé (ca)

francés: bien (fr)

Turc

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[ben], /ben/

Turquia : escotar « ben » escotar « ben »

Pronom personal

ben

1. Ieu, pronom personal, primièra persona del singular.