benesir

Occitan

Etimologia

Del latin bene dicĕre.

Prononciacion

[beneˈzi], /beneˈzi/

França (Bearn) : escotar « benesir »

Vèrb

benesir

1. Invocar la proteccion de Dieu sus qualqu'un o quicòm.

Mots aparentats

• benediccion

Variantas dialectalas

• benedir (gascon)
• benedíser (gascon)

Reviradas

alemand: segnen (de) anglés: to bless (en) catalan: beneir (ca) espanhòl: bendecir (es) francés: bénir (fr)

grèc: ευλογώ (el) italian: benedire (it) polonés: błogosławić (pl) imperfectiu, pobłogosławić (pl) perfectiu rus: благословлять (ru)