bigòs

Occitan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[biˈɣɔs], /biˈɣɔs/

Sillabas

bi | gòs (2)

Nom comun

bigòs masculin

1. Agr. Aisina de pagés formada d'un margue de fusta e d'una extremitat de fèrre de doas puntas.

   Aqueles òmes se sabián batre bigòs en man contra lo ròc e la tranuga, contra la tèrra qu'escapava; contra l'aigaci, contra lo caud. (Joan Bodon, dins La Santa Estèla del Centenari)

Derivats

• bigossaire
• desbigossar

Reviradas

catalan: bigòs (ca) masculin espanhòl: almocafre (es) masculin, garabato (es) masculin

francés: houe (fr) à deux dents femenin

Catalan

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[biˈɣɔs], /biˈɣɔs/

Nom comun

bigòs masculin

1. Bigòs.