bilingüe

Veire tanben : bilingue, bilíngue

Occitan

Etimologia

Del latin bilinguis.

Prononciacion

[biˈliŋɡwe], /biˈliŋɡwe/ (lengadocian), (gascon), [biˈliŋɡe], /biˈliŋɡe/ (lemosin) França (Bearn) : escotar « bilingüe »

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	bilingüe	bilingües
	[biˈliŋɡwe]	[biˈliŋɡwes]
Femenin	bilingüa	bilingüas
	[biˈliŋɡwo]	[biˈliŋɡwos]

bilingüe masculin

1. Capable de parlar doas lengas.

Derivats

• bilingüisme

Traduccions

alemand: zweisprachig (en) anglés: bilingual (en) catalan: bilingüe (ca) espanhòl: bilingüe (es)

francés: bilingue (fr) italian: bilingue (it) sicilian: bilingui (scn)

Catalan

Etimologia

Del latin bilinguis.

Prononciacion

[biˈliŋɡwə], /biˈliŋɡwə/ (oriental), [biˈliŋɡwe], /biˈliŋɡwe/ (occidental)

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	bilingüe	bilingües
	[biˈliŋɡwə]	[biˈliŋɡwəs]
Femenin	bilingüe	bilingües
	[biˈliŋɡwə]	[biˈliŋɡwəs]

bilingüe masculin e femenin

1. Bilingüe.