blasfemar

Occitan

Etimologia

Del latin blasphemare.

Prononciacion

/blasfeˈma/, /blasfeˈma/

França (Bearn) : escotar « blasfemar »

Vèrb

blasfemar

1. Dire un blasfèmi o de blasfèmis, damnejar.
2. Otrajar Dieu per de blasfèmis.

Sinonims

• jurar
• renegar
• sacrar

Sinonims

• blasfemaire
• blasfematòri
• blasfèmi / blasfèmia

Traduccions

alemand: lästern (de) anglés: blaspheme (en) basc: blasfematu (eu) catalan: blasfemar (ca)

espanhòl: blasfemar (es) francés: blasphémer (fr) italian: bestemmiare (it) portugués: blasfemar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin blasphemare.

Prononciacion

Oriental /bɫəsfəˈma/, /bɫəsfəˈma/

Occidental: nord-occidental /bɫasfeˈma/, /bɫasfeˈma/, valencian /bɫasfeˈmaɾ/, /bɫasfeˈmaɾ/, /bɫasfeˈma/, /bɫasfeˈma/

Vèrb

blasfemar

1. blasfemar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin blasphemare.

Prononciacion

/blasfeˈmaɾ/, /blasfeˈmaɾ/

Vèrb

blasfemar

1. blasfemar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin blasphemare.

Prononciacion

Portugal /blaʃfɛˈmaɾ/, /blaʃfɛˈmaɾ/

Brasil /blaʃfẽˈmaɾ/, /blaʃfẽˈmaɾ/, /blasfeˈma/, /blasfeˈma/

Vèrb

blasfemar

1. blasfemar ^(oc)