camèl
Aparença
Occitan
Etimologia
Del latin vulgar *camellus, remplaçaire del classic camelus, manlevat al grèc ancian κάμηλος (kámēlos), del protosemitic *gamal-, que dona l'arabi جَمَل (jamal) e l'ebrèu גמל (gamál).
Prononciacion
/kaˈmɛl/
Lengadocian : escotar « camèl »
Sillabas
ca | mèl
Nom comun
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | camèl | camèls |
[kaˈmɛl] | [kaˈmɛls] | |
Femenin | camèla | camèlas |
[kaˈmɛlo] | [kaˈmɛlos] |
camèl masculin
- Zool. Mamifèr d'Asia, generalament emplegat coma bèstia de bast e de bon reconéisser per encausa de sas gibas.
Derivats
Variantas dialectalas
- camèu (gascon), (provençal)
- chamèl (auvernhat)
- chameu (lemosin), (vivaroalpenc)
- chamèl (bas lemosin)
- cameu (vivaroalpenc)
Traduccions
|