cant

Occitan

Etimologia

(Nom comun 1) Del latin cantŭs.

(Nom comun 2) Del latin canthus.

Prononciacion

[kant], /kant/

França (Bearn) : escotar « cant »

Sillabas

cant (1)

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
cant	cants
[kant]	[kants]

cant masculin

1. Composicion musicala destinada a èsser cantada o accion de cantar.

Variantas dialectalas

• chant (auvernhat), (lemosin), (vivaroaupenc)

Reviradas

anglés: song (en) catalan: cant (ca)

francés: chant (fr)

Nom comun 2

Declinason
Singular	Plural
cant	cants
[kant]	[kants]

cant masculin

1. Bòrd, costat, estrem.

Variantas dialectalas

• chant (lemosin)

Reviradas

anglés: side (en) catalan: vora (ca)

francés: bord (fr)