cinușă

Meglenoromanés

Etimologia

D'un latin *cĭnusia. Parent del romanès cenușă.

Prononciacion

/t͡ʃiˈnuʃə/, /t͡ʃiˈnuʃə/

Nom comun

cinușă femenin

1. Cendre.

Variantas dialectalas

• ciănușă

Referéncias

• Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.