claror

Occitan

Etimologia

Del latin claror.

Prononciacion

[klaˈɾu], /klaˈɾu/

França (Bearn) : escotar « claror »

Sillabas

cla | ror (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
claror	clarors
[klaˈɾu]	[klaˈɾus]

claror femenin

1. Efièch de la lutz que fa vesedors los objèctes.

Sinonims

• esclaire
• clartat
• clarum

Reviradas

alemand: Helligkeit (de) femenin anglés: clarity (en) catalan: claror (ca) femenin

espanhòl: claridad (es) femenin francés: clarté (fr) femenin