cloca

Occitan

Etimologia

D'un latin vulgar *clŏcca.

Prononciacion

['kluko] França (Bearn) : escotar « cloca »

Sillabas

clo | ca (2)

Nom comun

cloca femenin, pl. clocas

1. Galina que coa l'uòu.

   La cloca agromandida, e que sus el a l'uòlh,

   Brista son movement e, se virant a reire,

   Au mitan de sos pols çai ven plena d'orguòlh. (Alexandre Langlada, dins La Grand caça).

Traduccions

alemand: anglés: layer (en) armèni: basc: breton: bulgar: chinés: catalan: lloca (ca) chèc: danés: espanhòl: clueca (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: pondeuse (fr)

grèc: κλώσα (el) ido: italian: japonés: lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: kwoka (pl) portugués: romanés: turc: vietnamian: suedés: turc: ucraïnian: