consistir

Occitan

Etimologia

Del latin consistere.

Prononciacion

/konsisˈti/, /konsisˈti/, provençau /kõⁿsisˈti/, /kõⁿsisˈti/

Sillabas

con|sis|tir

Vèrb

consistir

1. Prene, per quicòm, son esséncia dins quicòm mai, èsser constituit per quicòm mai.
2. Èsser la causa de quicòm.

Derivats

• consisténcia
• consistent
  • consistentament

Traduccions

alemand: bestehen (de) anglés: consist (en) basc: catalan: consistir (ca), constar (ca)

espanhòl: consistir (es) francés: consister (fr) italian: consistere (it) portugués: consistir (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin consistere.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « consistir »

Prononciacion

Oriental: central /kunsisˈti/, /kunsisˈti/, balear /konsisˈti/, /konsisˈti/, /kunsisˈti/, /kunsisˈti/

Occidental: nord-occidental /konsisˈti/, /konsisˈti/, valencian /konsisˈtiɾ/, /konsisˈtiɾ/

Sillabas

con|sis|tir

Vèrb

consistir

1. consistir ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin consistere.

Prononciacion

/konsisˈtiɾ/, /konsisˈtiɾ/

Sillabas

con|sis|tir

Vèrb

consistir

1. consistir ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin consistere.

Prononciacion

Portugal /kõsiʃˈtiɾ/, /kõsiʃˈtiɾ/; Brasil /kõsiʃˈtʃi(ɾ)/, /kõsiʃˈtʃi(ɾ)/

Sillabas

con|sis|tir

Vèrb

consistir

1. consistir ^(oc)