coq
Francés
Etimologia
Del latin latin tardiu coccus, atestat tre lo sègle VI dins lo tèxt de la Lei salica, probablament d'origina onomatopeïca.
Prononciacion
/kɔk/
França (Lion) : escotar « coq »
França (París) : escotar « coq » França (París) : escotar « coq » França (París) : escotar « coq » França (París) : escotar « coq » escotar « coq » França (París) : escotar « coq » França (Tolosa) : escotar « coq » França (Vòges) : escotar « coq » França (Vòges) : escotar « coq » Soïssa (Canton de Valés) : escotar « coq » Soïssa (Canton de Valés) : escotar « coq » França (Lion) : escotar « coq » França (Rems) : escotar « coq » França (Lion) : escotar « coq » França (Tors) : escotar « coq »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| coq | coqs |
| [kɔk] | |
coq masculin
- Gal.