culhir

Occitan

Etimologia

Del latin collĭgĕre.

Prononciacion

[kyˈʎi], /kyˈʎi/

França (Bearn) : escotar « culhir »

Sillabas

cu | lhir

Vèrb

culhir

1. Desrabar una planta, amassar la frucha, las flors.

Derivats

• culhèire
• culhida
• culhidor

Variantas dialectalas

• culir (lemosin)

Reviradas

anglés: gather (en) catalan: collir (ca)

francés: cueillir (fr) sard: tòddere (sc)