cuol

Occitan

Etimologia

Del latin cūlus.

Prononciacion

[kjul], /kjul/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « cuol »

Nom comun

cuol masculin (lengadocian)

1. Anat. Part posteriora del còs contituida de las doas patèrlas.

Sinonims

• tafanari

Derivats

cuol blanc cuolbufós cuol còit cuolcosut cuol d'ase cuol d'ola cuol d'orssant cuol de fust

cuol de sacandrona cuol de sauma cuolejar cuolfregar cuol negre cuolpelat cuolsarrat

Variantas dialectalas

• cuu (gascon)
• chol (lengadocian carcassés)
• cuou (provençal)
• cuòu (lemosin)
• cuòl (auvernhat)

Traduccions

alemand: Arsch (de) masculin anglés: butt (en) catalan: cul (ca) masculin espanhòl: culo (es) masculin francés: cul (fr) masculin

islandés: rass (is) masculin italian: culo (it) masculin, sedere (it) masculin neerlandés: kont (nl) masculin norvegian: bak (no) masculin/neutre, rumpe (no) femenin/masculin portugués: bunda (pt) femenin