esbudèl

Occitan

un esbudèl

Etimologia

De esbudelar

Prononciacion

/esbuˈðɛl/, /esbuˈðɛl/

escotar « esbudèl »

Nom comun

esbudèl masculin (lengadocian)

1. Massa de tèrra o de ròcas caiguda d'un penjal..

Variantas dialectalas

• arralhèr
• calhavèra
• cassa
• chèir
• esbonit
• esbodèu

Traduccions

anglés: scree (en) catalan: rosseguera (ca) esllavissada (ca) espanhòl: talud (es) francés: éboulis (fr) italian: ghiaione (it)