esclairar

Occitan

Etimologia

Atestat en occitan ancian. Pòt venir d'una metatèsi d'esclariar o èsser una adaptacion del francés éclairer.

Prononciacion

[esklaj'ra]

França (Bearn) : escotar « esclairar »

Sillabas

es | clai | rar (3)

Vèrb

esclairar vb. tr.

1. Portar lo lum dins un airal fosc.
2. Fig Far venir quicòm comprenable.

s'esclairar vb.pr.

1. .

Sinonims

• esclarir
• esclarzir

Derivats

• esclairament
• esclairatge
• esclaire
• esclairòl

Traduccions

alemand: anglés: to light up (en) afrikaans: basc: catalan: il·luminar (ca) espanhòl: alumbrar (es), iluminar (es) finlandés: francés: éclairer (fr) ongrés:

indonesian: gaelic irlandés: italian: illuminare (it) neerlandés: norvegian: romanés: sicilian: alluminari (scn) ucraïnian:

Conjugason

Gascon

Infinitiu	esclairar
Gerondiu	esclairant
Participi passat
	singular			plural
masculin	esclairat			esclairats
femenin	esclairada			esclairadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	esclairi	esclairas	esclaira	esclairam	esclairatz	esclairan
Imperfach	esclairavi	esclairavas	esclairava	esclairàvam	esclairàvatz	esclairavan
Preterit	esclairèi	esclairès	esclairè	esclairèm	esclairètz	esclairèn
Futur	esclairarèi	esclairaràs	esclairarà	esclairaram	esclairaratz	esclairaràn
Condicional	esclairarí	esclairarés	esclairaré	esclairarem	esclairaretz	esclairarén
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Present	esclairi	esclaires	esclaire	esclairem	esclairetz	esclairen
Imperfach	esclairèssi	esclairèsses	esclairèsse	esclairèssem	esclairèssetz	esclairèssen
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	jo	tu	eth era	nosautes nosautas	vosautes vosautas	eths eras
Afirmatiu	—	esclaira !	—	esclairem !	esclairatz !	—
Negatiu	—	ne esclaires pas !	—	ne esclairem pas !	ne esclairetz pas !	—

Lengadocian

Infinitiu	esclairar
Gerondiu	esclairant
Participi passat
	singular			plural
masculin	esclairat			esclairats
femenin	esclairada			esclairadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	esclairi esclaire	esclairas	esclaira	esclairam	esclairatz	esclairan
Imperfach	esclairavi	esclairavas	esclairava	esclairàvem	esclairàvetz	esclairavan
Preterit	esclairèri	esclairères	esclairèt	esclairèrem	esclairèretz	esclairèron
Futur	esclairarai	esclairaràs	esclairarà	esclairarem	esclairaretz	esclairaràn
Condicional	esclairariái	esclairariás	esclairariá	esclairariam	esclairariatz	esclairarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	esclaire	esclaires	esclaire	esclairem	esclairetz	esclairen
Imperfach	esclairèssi	esclairèsses	esclairès esclairèsse	esclairèssem	esclairèssetz	esclairèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	esclaira !	—	esclairem !	esclairatz !	—
Negatiu	—	esclaires pas !	—	esclairem pas !	esclairetz pas !	—
Nòtas