escotelar

Occitan

Etimologia

Bastit a partir de cotèl amb lo prefix es-.

Prononciacion

[eskute'la]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « escotelar »

Sillabas

es | co | te | lar (4)

Vèrb

escotelar

1. Donar de còps de cotèl.
2. Tuar qualqu'un, o un animal, amb un cotèl.

Derivats

• escotelaire, -a
• escotelatge

Traduccions

afrikaans: alemand: erstechen (de) anglés: to stab (en) armèni: basc: breton: bulgar: catalan: apunyalar (ca), acoltellar (ca) corean: chèc: danés: eslovac: eslovèn: espanhòl: apuñalar (es), acuchillar (es) esperanto: finlandés: francés: poignarder (fr)

grèc: indonesian: gaelic irlandés: italian: pugnalare (it), accoltellare (it) leton: lituanian: maltés: neerlandés: norvegian: ongrés: polonés: portugués: apunhalar (pt), esfaquear (pt) romanés: a sicilian: suedés: turc: bıçaklamak (tr) ucraïnian: