flagèl

Occitan

Etimologia

Del latin flagellum.

Prononciacion

[fla'(d)ʒɛl]

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « flagèl »

Nom comun

flagèl masculin

1. Estructura locomotritz en forma de foet qu'assegura la mobilitat d'unas baterias unicellularas.
2. Aisina que servissiá per batre las cerealas.
3. Calamitat.

Parents

• flagelacion
• flagelar

Traduccions

alemand: anglés: flagellum (en)[1]; flail (en)[2],[3] catalan: flagell (ca) francés: flagelle (fr)[1]; fléau (fr)[2],[3] italian: neerlandés: sicilian: