genetica
Occitan
Etimologia
Manléu sabent al grèc ancian γενετικός, genetikós « pròpre a la generacion »
Prononciacion
/d͡ʒene'tiko̞/, /ʒene'tiko̞/ França (Bearn) : escotar « genetica » França (Bearn) - Lengadocian : escotar « genetica »
Sillabas
ge|ne|ti|ca
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| genetica | geneticas |
| [d͡ʒene'tiko̞] | [d͡ʒene'tiko̞s] |
genetica
- Sciéncia del vivent qu'estudia la transmission dels caractèrs ereditaris.
- Etudi de la genèsi d'un èsser vivent, d'un fenomèn, d'una institucion.
Derivats
Traduccions
Forma d'adjectiu
genetica
- Masculin singular de genetic
Italian
Etimologia
Manléu sabent al grèc ancian γενετικός, genetikós « pròpre a la generacion »
Prononciacion
/dʒeˈnɛtika/
Sillabas
ge|ne|ti|ca
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| genetica | genetiche |
| [dʒeˈnɛtika] | [dʒeˈnɛtike] |
genetica
Forma d'adjectiu
genetica
- Masculin singular de genetico