glúin

Gaelic irlandés

Etimologia

De l'irlandés ancian glún. Parent de l'escocés glùin, del breton glin e del galés glin.

Prononciacion

[ɡl̪ˠuːnʲ], /ɡl̪ˠuːnʲ/ (Munster, Cois Fharraige), [ɡluːn], /ɡluːn/ (Aran) , [ɡlˠuːnʲ], /ɡlˠuːnʲ/ (Mayo, Ulster)

Republica d'Irlanda (Irlanda) : escotar « glúin »

Nom comun

glúin femenin, plural : glúine

1. Genolh.