idrogèn

Occitan

Etimologia

Del francés hydrogène, compausat del grèc ancian ὕδωρ « aiga » e de γεννάν « que genèra ». Nom creat en 1783 per Antoine Lavoisier.

Prononciacion

[iðɾuˈd͡ʒɛn], /iðɾuˈd͡ʒɛn/

França (Bearn) : escotar « idrogèn »

Sillabas

i | dro | gèn (3)

Nom comun

idrogèn masculin

1. Quim. Gas e element quimic de simbòl H e de numèro atomic 1.

Derivats

• idrogenar

Traduccions

alemand: Wasserstoff (de) masculin anglés: hydrogen (en) catalan: hidrogen (ca) masculin espanhòl: hidrógeno (es) masculin

francés: hydrogène (fr) masculin gaelic irlandés: hidrigin (ga) italian: idrogeno (it) masculin naut sorab: wodźik (hsb) masculin