illusion

Occitan

Etimologia

Del latin illusio (« ironia », « illusion, engana ») deribat de illudere (« jogar amb, se jogar de », « escarnir »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /illyˈzju/, /illyˈzju/

provençau /ilyˈzjũⁿ/, /ilyˈzjũⁿ/

Sillabas

i|llu|sion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
illusion	illusions
[illy'zju]	[illy'zjus]

illusion femenin

1. Aparéncia materiala e morala falsa que nos fa veire las causas d'un biais diferent semblant se jogar dels nòstres sens o de nòstra ment.
2. Engana dels sens o de la ment producha per aquestas falsas aparéncias.
3. Quimèra, pensada o imaginacion quimerica.
4. Sòmi, fantasma que lausa o trebola l’imaginacion.

Sinonims

• fantasmagoria
• miratge
• engana-l’uèlh

Antonims

• desillusion
• realitat

Traduccions

anglés: illusion (de) anglés: illusion (en) basc: catalan: il·lusió (ca) espanhòl: ilusión (es)

francés: illusion (fr) italian: illusione (it) latin: illusio (la) portugués: ilusão (pt) romanés: iluzie (ro)

Anglés

Etimologia

Del latin illusio (« ironia », « illusion, engana ») deribat de illudere (« jogar amb, se jogar de », « escarnir »).

Prononciacion

general /ɪˈluːʒən/, /ɪˈluːʒən/, /ɪˈluːzjən/, /ɪˈluːzjən/

USA: /ɪˈluːʒən/, /ɪˈluːʒən/

Sillabas

i|llu|sion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
illusion	illusions
[ɪ.ˈluː.ʒən]	[ɪ.ˈluː.ʒənz]

illusion

1. illusion ^(en)

Francés

Etimologia

Del latin illusio (« ironia », « illusion, engana ») deribat de illudere (« jogar amb, se jogar de », « escarnir »).

Prononciacion

/i.ly.zjɔ̃/, /i.ly.zjɔ̃/

França (Vendèa) : escotar « illusion »

Sillabas

i|llu|sion

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
illusion	illusions
[i.ly.zjɔ̃]

illusion femenin

1. illusion ^(en)